سازمان چريکهای فدايی خلق ايران : هستهی تبريز
هستهی تبريز را روشنفکران آذری و مبارزان چريکی آيندهای چون بهروز دهقانی (۱۳۵۲-۱۳۱۸) و علیرضا نابدل (۱۳۵۱-۱۳۲۲) تشکيل داده، مبارزه مسلحانه را پذيرفته بودند. در دهه ۱۳۵۰، دهقانی زير شکنجه کشته شد، بی آن که لب بگشايد و اطلاعاتی را آشکار سازد و به همين دليل به صورت قهرمان جنبش چريکی و نماد مقاومت در آمد.
نابدل نويسندهی جزوهای بود که فرقهی دموکرات آدربايجان، حزب توده و سياست شوروی را در ايران به شدت مورد انتقاد قرار میداد (آذربايجان و مسالهی ملی).
اما شايد برجستهترين شخصيت هستهی تبريز، صمد بهرنگی بود که تماسهای ادبیاش با پويان، هستهی تبريز را به گروه متصل ساخت. او معلم جوانی از اقشار پائين جامعه بود که در ميان کودکان روستايی آذربايجان کار کرده، با رنج و حرمان آنها آشنا بود. داستانهای کوتاه او در دفاع از مبارزه مسلحانه خطاب به نسل جديد ايرانيان بود که به عقيده او نمیخواستند وضع موجود را بپذيرند. در واقع، ماهی سياه کوچولو و ۲۴ ساعت در خواب و بيداری او الهامبخش نسل جديد گرديد و به وسعت خوانده شد. جنبش چريکی مسئوليت حادثه دلخراش مرگ بهرنگی را در سال ۱۳۴۷، در متن جنگ تمام عيار فيزيکی و روانی عليه رژيم شاهنشاهی، متوجه رژيم شاه دانست. از نظر جنبش چريکی، بهرنگی نخستين حلقهی قربانيان اين جنبش به دست دشمن و پيش از آغاز نبرد اصلی بود (هر چند تاکنون مشخص شده که حادثه غرق شدن صمد در ارس تصادفی بوده است، وليکن شاه کليد اين ماجرا شخصی است به نام «حمزه فلاحتي» که دوست بهرنگی بود و در هنگام حادثه همراه وی مشغول شنا کردن بوده است).
Wednesday, January 17, 2007
نابدل نويسندهی جزوه آذربايجان و مسالهی ملی
0 Comments:
Post a Comment
<< Home